Prawidłowa postawa ciała, odpowiednie nawyki posturalne oraz wzorzec oddechowy są bazą w terapii dysfunkcji dna miednicy i rozstępu mięśnia prostego brzucha. Stwarzając tkankom najdogodniejsze warunki do pracy, sam oddech i codzienna aktywność będą stymulowały prawidłowe napięcie i odbudowę struktury tkanek. Globalny ruch, a także ruch oddechowy prowokują naprzemienną kompresję i dekompresję na ich poziomie i są kluczowe w utrzymaniu prawidłowego tonusu mięśniowego, odżywienia stawów, cyrkulacji krwi i limfy oraz pracy organów.
Wzorzec oddechowy angażuje mięśnie oddechowe, w tym przeponę oraz decyduje o napięciu struktur powiązanych z klatką piersiową i przeponą oddechową.
System powięziowy z każdym oddechem transportuje przez tkanki falę napięcia, czyli następujące po sobie skurcz i fazę rozluźnienia, co zmienia odpowiednio ciśnienie w klatce piersiowej i jamie brzusznej. W zasadzie każdy narząd w sąsiedztwie przepony ma z nią połączenie więzadłowe – serce, płuca, wątroba, układ pokarmowy, podczas oddechu porusza się ona w tym samym rytmie co dno miednicy, a jej dysfunkcja może mieć neurologiczny objaw nawet w okolicy szyi, głowy czy twarzy. Człowiek wykonuje 21000 oddechów na dobę, co podkreśla wpływ tego mechanizmu na napięcie mięśniowe, postawę oraz narządy i jest to drugi – obok prawidłowej postawy – najważniejszy aspekt terapii.
Przepona pełni także ważną rolę w mechanizmie stabilizacji. Siedzący tryb życia, nadwaga, brak „dobrego” ruchu ograniczają jej pracę i często nie może ona wypełniać prawidłowo swoich funkcji – nawet oddechowej! Zaburzenia pochodzące od przepony dotyczą także odcinka lędźwiowego kręgosłupa, jamy brzusznej i oczywiście dna miednicy.
Właściwy wzorzec oddechowy uruchamia odpowiednie mięśnie oddechowe gwarantując prawidłową pracę ściany przedniej brzucha, co przy terapii DRA stanowi podstawę odbudowy funkcji. Oddech jest baza wielu nurtów terapeutycznych i pełni szereg funkcji – od regulacji na poziomie napięciowym, poprzez utrzymanie homeostazy, aż po wpływ na aspekt psychosomatyczny.
Przepona razem ze swoimi połączeniami powięziowymi i więzadłowymi tworzy „sieć oddechową, dlatego każda terapia manualna powinna zaczynać się od normalizacji jej napięcia i rytmu pracy, a my Kochani – my musimy zacząć „dobrze” oddychać!