W fizjoterapii uroginekologicznej szczególne miejsce zajmuje terapia behawioralna czyli interwencje na poziomie zachowania, mające przywrócić prawidłową funkcję dna miednicy.
Dręczące symptomy nietrzymania moczu albo pęcherza nadreaktywnego powodują, że kobiety wpadając w sidła któregoś z mechanizmów, coraz bardziej dostosowują się do zaburzonej funkcji. Zaawansowane stadium choroby często wiążę się z izolacją społeczną, ponieważ cierpiąca na nietrzymanie moczu bądź parcia naglące kobieta w obawie, że nie zdąży na czas do toalety, woli pozostać w domu. Rezygnacji z życia towarzyskiego i trudnościom w pełnieniu ról społecznych towarzyszy obniżenie kondycji psychicznej i zwiększenie ryzyka wystąpienia depresji.
Przywrócenie właściwego mechanizmu mikcji dzięki wprowadzaniu działań wydłużających czas między wizytami w toalecie pozwala odzyskać kontrolę nad pęcherzem. Zmiany zachowania poprzez planowanie przyjmowania płynów, regulacja wypróżniania, budowanie dobrych nawyków – nie tylko toaletowych, ale także regularnego treningu dna miednicy – podnosi potencjał zdrowotny, wydolność dna miednicy oraz możliwości magazynowania pęcherza.
Higiena nie jest zarezerwowana wyłącznie dla obszaru czystości ciała, ale to nauka zajmująca się badaniem wpływu czynników zewnętrznych na zdrowie fizyczne i psychiczne człowieka. Wprowadzanie ergonomicznych, fizjologicznych zmian w wykonywaniu codziennych czynności – takich jak choćby sposób wstawania i kładzenia się, rzutuje nie tylko na funkcję dna miednicy. Dbając o siebie na co dzień bierzemy odpowiedzialność za swoje zdrowie i aktywny udział w podnoszenie jego potencjału, a zacząć należałoby od wypracowania rytmu oddechowego.
Poprawny wzorzec oddechowy – czyli przeponowy, to kolejny rozdział w opowieści o zdrowiu psychofizycznym, gdzie w zmianę zachowania na poziomie podstawowych funkcji życiowych wpisana jest fala ogólnoustrojowych korzyści. Przepona stanowi fizyczną granicę między układem współczulnym i przywspółczulnym, a w poetyckim uproszczeniu – przepona to miejsce gdzie dusza łączy się z ciałem.
Rytm oddechowy poprzez regulację nerwu błędnego stanowi o aktywności serca i przepony, które to są źródłem ruchów oscylacyjnych w ciele i i wpływają na masę mózgowia oraz syntezę płynu mózgowo-rdzeniowego. Jednymi słowy – oddech jest (niesamowitym) narzędziem samoregulacji. Stymuluje nerw błędny do uwalnia acetylocholiny – neuroprzekaźnika, który hamuje reakcje stresową, pomaga utrzymać homeostazę, wspiera trawienie oraz osiągnięcie relaksacji. Nie sposób nie wspomnieć o korelacji oddechu z pracą przepony moczowo-płciowej i idącej za tym samoistnej regulacji napięcia dna miednicy. Świadomy oddech sprowadza nas do rzeczywistego stanu ciała i pozwala nawiązać kontakt ze swoim pęcherzem.